REtake is niet alleen recycle onderzoek, maar ook een materiaal, kleur en technieken onderzoek.
Het doel van RE-take is, om te laten zien welke goede materialen er nog in afval zitten, die zomaar op de afvalberg belanden. Deze materialen kunnen nog een toepassing vinden in een nieuw waardevol product, waarmee de levensduur van het materiaal verlengd kan worden.
In ons lineair economisch systeem waar wij hoofdzakelijk in leven, maken we vooral gebruik van het Take, Make and Waste principe. Door dit principe ontstaat er een steeds grotere afvalberg. Dit komt doordat er niet eerst gekeken wordt naar de materialen van producten die op de afvalberg terechtkomen. Vaak hebben die producten voor een groot deel nog een goede kwaliteit aan materialen. Deze materialen kunnen nog hergebruikt worden in een nieuw product.
Afval heeft een negatieve associatie en wordt daarom vaak niet meer gezien als waardevolle grondstof. De angst die we hebben dat afval geen goede grondstof kan zijn voor waardevolle designproducten is nog zo overheersend dat er niet meer naar om wordt gekeken.
Die goede kwaliteit zit ook in de bergen afval van werkkleding. Werkkleding is in zijn algemeen geproduceerd voor een levensduur van 4 tot 5 jaar. Maar tussen de bergen werkkleding kom je niet alleen gedragen, maar ook compleet nieuwe kleding tegen. Werkkleding komt snel op de afvalberg terecht omdat er logo’s van bedrijven opstaan en deze niet zomaar in het straatbeeld gezien mogen worden. Andere redenen zijn bijvoorbeeld overstock, fusering of defecten. Door de logo’s wordt de kleding vertrouwelijk verbrand, waar veel CO2 bij vrijkomt. De werkkleding die terugkomt binnen REtake is alledaagse kleding, zoals sweaters, T-shirts, polo’s etc. De materialen van kleding zijn een katoen/polyester of een combinatie van verschillende polymeren. Doordat het aan veel eisen moet voldoen heeft het goede kwaliteit en eigenschappen. Hierdoor kunnen deze materialen gemakkelijk een nieuwe toepassing krijgen in een nieuw product. Op dit moment wordt een deel van kleding al vervezeld maar dit is voor mij een stap te ver. Er moet een tussenoplossing zijn tussen het gebruik van het kledingstuk en het verbranden/vervezelen.
Vanuit het hele onderzoek van REtake is er een reeks wandtegels ontstaan.
Het materiaal is in zijn geheel en zo optimaal mogelijk gebruikt, 1 sweater is een basis voor een reeks wandtegels. De verbindingen van het materiaal spelen een grote rol binnen de nieuwe toepassing. Door de losse elementen en gemakkelijke bevestigingen zijn de wandtegels na gebruik eenvoudig te ontmantelen. Alle technieken zijn toegepast met de gedachte dat het na toepassing weer ontmanteld, gesorteerd en gerecycled kan worden.
Als het vervezelen van de kleding een stap te ver is, hoe kan ik de combi-materialen een herkansing geven als grondstof voor een nieuw product en daarmee de levensduur verlengen?