De lading van macht
In de afgelopen vier jaar is er bij mij een fascinatie voor vuurwapens ontstaan. Niet in een positieve zin, een adoratie ervoor, maar in een weerstand ertegen. Een soort antibeweging. De gigantische hoeveelheid vuurwapens zorgen wereldwijd voor eindeloos geweld. En voor een ijver om politieke, territoriale, financiële, fysieke of zelfs mentale macht over de ander. Maar aan de andere kant ben ik ook gevoelig voor de vorm en techniek van wapens. Hun praktische en hun visuele ontwikkeling. Ik ging mij interesseren in de transformatie van een effectief toestel naar een object met beeldende expressie. In mijn werk onderzoek ik hoe ik de factor macht van vuurwapens kan ombuigen naar onmacht. Het als het ware kan ontwapenen. Ik wil ermee aantonen dat echte wapens enkel destructief zijn en als zodanig gebruikt worden. Dat we er onze beschaving en ontwikkeling mee afremmen in plaats van bespoedigen. Of is het een noodzakelijk kwaad, ter verdediging van ons lijf en leden?
Onmacht als intensiteit
De installatie The Objects is gebaseerd op een fragment uit de openbare ruimte. Een burgerlijk tafereel van een bankje, lantaarnpaal en prullenbak, zoals we die op straat of in een park aantreffen. De vormgeving ervan is naar de realiteit bewust zo basaal mogelijk gehouden. Er dient een helder contrast te ontstaan tussen het straatmeubilair en de specifieke toevoeging van de wapenobjecten. Deze zijn vervaardigd van gebakken klei en zo bewerkt dat ze een gesmolten indruk geven. De combinatie van dit materiaal en hun fysieke houding, dat van een lappenpop, halen het aanzien en symboliek van een wapen onderuit. De wapens zijn niet in de aanslag gebracht of staan dreigend opgesteld, maar hebben een lusteloze pose. Haast dat van slachtoffers. Alle wapens hebben hun vuurkracht verloren en hangen of liggen er futloos bij. Deze enscenering moet je het gevoel geven dat de vuurwapens aan het einde van hun latijn zijn gekomen. Onbruik- baar voor welke strijd of duel dan ook. Hun oorspronkelijke vorm en vernietigende functie zijn gedegradeerd tot een doelloze materie. De sommering Hands Up, wordt hierdoor een grap. Door deze setting ontstaat de indruk dat de wapens slechts afval zijn en achteloos zijn achtergelaten.
Op zich is de aanwezigheid van wapens op straat niet opzienbarend. Maar het materiaalgebruik, de vervorming en positie van deze wapens hebben bewust een vervreemdend effect. Anders dan bij speelgoedwapens is de illusie juist onbevredigend. Van een afstand zijn ze bijna niet herkenbaar. Pas bij benadering doemen zich de verwrongen contouren en vormeigenschappen ervan op. En dichtbij kom je tot de conclusie dat deze wapens geen enkele vuurkracht meer hebben.
Mijn doel met deze installatie is om het bezit en gebruik van vuurwapens te agenderen. Mensen bewust te maken van hun destructieve functie. Wat mij betreft komt er wereldwijd een algeheel verbod op het bezit van vuurwapens. Waarschijnlijk is mijn streven idealistisch. Ingegeven door het feit dat ik in een veilige omgeving ben opgegroeid. Een die mij gevormd heeft tot de persoon die ik nu ben. Daarom wil ik met mijn objecten en installaties maatschappelijke thema’s aan de kaak stellen. Enige hoop creëren in de gewelddadige wereld waarin wij nu leven. Zodat we elkaar overtuigen met argumentatie in plaats van met munitie.
Het doel van dit onderzoek is om uit te zoeken hoe mijn visie zich verhoudt van een wereld zonder vuurwapens met het hedendaagse straatbeeld. Hierbij is verdieping gezocht in waar deze visie vandaan komt en wat het hedendaagse straatbeeld inhoudt. Ook zijn de effecten van vuurwapens op kinderen een groot onderdeel van de thesis. In deze tijd wordt men steeds meer geïnjecteerd met vuurwapens door de onderliggende angst en machtsverhoudingen hiervan. Het gebruik van vuurwapens lijkt steeds onbewuster en massaler te worden. Iets wat anno 2020 mogelijk als achterhaald kan worden gezien.
Om antwoord te kunnen geven op de onderzoeksvraag is een literatuurstudie uitgevoerd. Hiermee wordt antwoord gegeven op de hoofdvraag: hoe verhoudt mijn visie van een wereld zonder vuurwapens zich met het hedendaags straatbeeld? Door middel van de deelvragen:
1. Welke invloed heeft ons huidige straatbeeld van wapens, macht en vrijheid op de opvoeding van kinderen en de volgende generatie?
2. Wat is de invloed van angst en gemakzucht op de keuze om vuurwapens te gebruiken?
Deze vragen zijn met behulp van diverse bronnen, zoals boeken, internet, films, kunstenaars, sociologen en filosofen - beantwoord.
Uit de literatuur is gebleken dat er diverse visies en meningen zijn betreffende het bovenstaande onderwerp. De persoonlijke visie is gevoed en verder ontwikkeld door kritisch te kijken naar de ideeën van anderen. De invloed die vuurwapens hebben op kinderen en indirect dus de toekomst, is groter als voorafgaand voorzien. Ook is er het gegeven dat onze huidige wereld wordt beschreven als het rijk van de angst, een groot onderdeel van mijn thesis.
Een proces van verdieping en vernieuwing heeft mogelijk gemaakt dat deze thesis te stand is gekomen ten behoeve van het beeldend eindwerk; The Objects. Het ter discussie stellen van mijn visie aan de hand van diverse door mij vergaarde bronnen, heeft ervoor gezorgd dat ik nog meer ben overtuigd van de juistheid van mijn visie en dit kan onderbouwen.
De gehele procedure van deze afstudeerfase is een leerzame ervaring geweest, waar ik positief op kan terugkijken. Samenvattend kan worden gezegd, dat ik met de behaalde resultaten hoop zowel de lezer als de toeschouwer van mijn werk niet alleen te inspireren, maar ook stil te laten staan bij het gegeven dat we het samen moeten doen.