Door het doen van dit onderzoek, kan ik een aantal interessante conclusies trekken. Tijdens het doen van het onderzoek heb ik een peiling gemaakt van de woorden die in de antwoorden op de vragenlijst voorkomen. Natuurlijk, elke respondent is anders, heeft andere behoeften en wensen wat betreft zijn of haar atelier, maar door juist naar overeenkomsten tussen deze personen te gaan zoeken, ben ik erachter gekomen dat de respondenten vaak op zowel functioneel als emotioneel gebied, naar hetzelfde zoeken in een atelier, om daar zo optimaal mogelijk te ‘zijn’. Door het onderzoek te doen ben ik erachter gekomen dat deze fascinatie van mij, de ruimte waarin we niet alleen werken maar ook creëren, ook in de professionele kunstpraktijk speelt. Door bij mijzelf na te gaan wat ik wilde weten en door hieraan passende methodes voor Arts Based Educational Research (ABER) toe te passen, ben ik erachter gekomen dat door zaken, die als onderzoeker fascineren en deze vervolgens voor te leggen aan respondenten, zij hier niet enkel passief op reageren. Op deze manier zetten ze hun respons ook om in een actieve handeling. Over dit gegeven ben ik heel verrast. Uit de antwoorden van de respondenten blijkt namelijk dat, nadat ik hen vragen voorlegde, zij hier daadwerkelijk mee aan de slag zijn gegaan. Ze hebben zich het onderzoek ‘eigen’ gemaakt en zijn allemaal op hun eigen manier gaan nadenken over hun atelier of hun kunstpraktijk. Meer dan eens heb ik van de deelnemers respons ontvangen over het veranderen van de indeling van het atelier of de attitude naar het atelier toe. Dat zijn de cadeautjes voor het onderzoek geweest. Respons waarnaar niet is gevraagd, maar zomaar verkregen is. De respondenten kijken bewuster naar hun ruimte en gaan er bewuster mee om, waardoor het doel van dit onderzoek bereikt is.